Elewacje zewnętrzne i epitafia

Home / Elewacje zewnętrzne i epitafia

About Project:

ELEWACJE I EPITAFIA

Generalnym założeniem konserwatorskim jest wykonanie konserwacji zachowawczej, w wyniku której utrzymany zostanie oryginalny wygląd estetyczny świątyni, przy zachowaniu maksymalnej ilości wartościowej substancji zabytkowej, pochodzącej z różnych okresów historycznych. Nie ulega wątpliwości, że należy zachować obecną formę znacznie przebudowanych kaplic, krucht, przypór i znacznych fragmentów murów. Pierwszoplanową rolę dla kościoła i jego estetycznej percepcji ma konserwacja ceglanych wątków. Należy zachować w obecnym układzie wszystkie zróżnicowania wątków i różnorodne historyczne formaty cegieł. Stąd usuwane są wszystkie współczesne maszynowe cegły, cerowane w niewielkich ilościach w ostatnich latach na różnych płaszczyznach murów kościoła (szczególnie przyporach).
W niektórych przypadkach lub w miejscach wyjątkowo rażących uzupełnień, cegły są wymieniane.

Niezbędne, na drodze do osiągnięcia dobrego stanu technicznego i odpowiedniego wyrazu estetycznego elewacji, jest także prawidłowe odczyszczenie murów. W zabiegu tym, z dużą ostrożnością, bez naruszenia z cegieł i ich naturalnego zabezpieczenia, jakim jest powierzchnia spieku, usuwane są z wątków ceglanych i elementów kamiennych szkodliwe nawarstwienia typu atmosferycznego. Mocno osłabione, osypujące się wątki ceglane poddawane są zabiegowi impregnacji strukturalnej wzmacniającej, mającej przywrócić właściwości pierwotnej wytrzymałości cegły. Podobny zabieg impregnacji przeprowadzany jest na elementach kamiennych: gzymsach, cokołach, tablicach epitafijnych i portalach. Zabezpieczenie powierzchni murów przed wnikaniem wody wraz z agresywnymi szkodliwymi substancjami atmosferycznymi uzyskiwany jest w zabiegu całościowej hydrofobizacji preparatem krzemoorganicznym (metylopolisiloksylenem) na drodze powlekania.

Renowacja i konserwacja elewacji Katedry odbywa się zgodnie z zatwierdzonym przez Opolskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków programem konserwatorskim autorstwa prof. dra hab. Ireneusza Płuski.